Die nacht op camping in Lake Louise daalde te temperatuur fors, tot vlak onder
het vriespunt zelfs. Hmm,
waar
had ik dat eerder meegemaakt? Hoe dan ook, ik bleef bibberen in mijn +4 ºC slaapzak,
ondanks dat ik een trui en sokken aanhad. Had ik maar geluisterd naar het advies van
Mambo om een 0 ºC slaapzak mee te nemen. Een verkeerde bezuiniging? Ach,
ik zit er ook niet op te wachten om voor elke temperatuurzone een andere slaapzak
in de kast te hebben.
Vier uur 's nachts: een trein laat zijn hoorn over het dal klinken. Ik ben onmiddelijk
wakker en ben me ook onmiddelijk bewust van de lage temperatuur. En ik bibber weer
in slaap. Die hoorn zal later in de nacht nogmaals klinken. Later zal ik weer aan
collega's uitleggen dat kamperen toch vooral z'n charme kent.
Vandaag is het tijd voor de eerste grote wandeltocht te ondernemen. Na een bezoek aan
de lokale mall komen we aan bij het grote hotel van Lake Louise. Een horde witte
campers staat er in slagorde op de parkeerplaats. Onze twee vans sluiten zich er
bij aan en we stappen uit. Eenmaal voorzien van dagrugzakken werken we ons langs de
menigte Japanse en Chineese toeristen. Als je ze even wegdenkt is het uitzicht met
dit mooie weer schitterend. Nadat we ons deel van de fotootjes hebben genomen gaan
we op weg. Eerst voert de route langs de kant van het meer. Maar daarna voert de weg
onvermijdelijk omhoog.
Zo nu en dan is tijdens de wandeling een gebrom in de verte te horen, als donder.
In de hemelsblauwe lucht is echter geen wolk te bekennen. "Een lawine", legt
iemand uit en als ik de bron van het geluid op tijd weet te lokaliseren is
inderdaad nog net een stroom van sneeuw te zien dat de berg af valt. Het geluid
is ook hier langzamer dan het licht, dus ik besluit vanaf dat moment beter op de
berg links tegenover me te letten. Al gauw heb ik een lawine op de foto die als
een waterval omlaag valt.