De heenreis

Vorig jaar vroeg ik aan de andere Noorwegengangers wat een goede bestemming voor een volgende vakantie zou kunnen zijn. Canada werd meermaals genoemd. Er was zelfs even sprake van dat we met elkaar zouden gaan. Maar ja, wie kan een jaar vooruit kijken? Nou ik, want 18 juni stond ik op Schiphol voor vlucht TS509 naar Calgary.

Groenland

Groenland door de patrijspoort.


Dus daar stond ik dan. Enkele uren te vroeg, want dat was mijn vader´s enige optie om me met mijn 20 kg aan bagage af te zetten. Zo zat ik in de vertrekhal, ieder woord van zaterdagkrant spellend en af en toe scannend op mensen met Mambo-labels aan hun bagage. Ik was die dag op de hoogte van elk conflict op aarde, alsmede het zakennieuws, wetenschapsnieuws, trends in de mode en al het andere.

Nadat ik de grote wijzer nog eens rond gekeken had, zag ik iemand met een Mambo-shirt lopen. Dat was Arjan. Al vlug daarna kwam ik ook Isabelle tegen. De begeleiding voor deze vakantie was gearriveerd en de tijd ging nu wat vlotter. Daarna druppelde het ene na de andere groepslid binnen.

Om half zeven ´s avonds volgde mijn kennismaking met Air Transat´s Airbus 330. Ook een kennismaking met mijn beenruimte voor de komende 9 uur. Mental note voor mijn volgend leven: wordt niet zo lang of wordt rijk genoeg om business class te kunnen betalen.

Groenlands fjorden, gezien vanaf pakweg 10 km.

Onderweg naar Canada waren de fjorden van Groenland te zien.


De gehele reis vlogen we met de zon mee. Dat had twee gevolgen. Ten eerste was het negen uur lang ongeveer zeven uur 's avonds en ten tweede was de gehele aarde onder ons in daglicht te zien. Zo ook een grotendeels onbewolkt Groenland en dat was prachtig. Mooi om ooit nog eens van dichtbij te bekijken.





Valid XHTML 1.0 Strict Valid CSS