USA 2009: Titan Missile Museum



Voor ik naar het Titan Missile Museum ging, wilde ik eigenlijk het Mirror Lab van de University of Arizona in Tucson bezoeken. Hier worden metersgrote spiegels voor nieuwe telescopen gemaakt, zoals de Giant Magellan Telescope, die in 2018 af moet zijn. Helaas was ik net te laat voor de tour (maar dat wist ik niet).


Er zijn op de University of Arizona nog meer interessante instituten, maar je komt daar niet zo maar binnen helaas. Volgende keer misschien, als ik me vooraf aanmeld als ruimtevaartjournalist.


Op dus naar het Titan Missile Museum. Van buitenaf valt het complex niet zo op. Dat komt, omdat het onder de grond zit.


Tijdens de koude oorlog stonden 8 van deze raketsilos rond Tucson opgesteld. Alles aan het complex is er op ingericht om een nabije atoomaanval te overleven en zelf ook een Titanraket met kernkoppen te kunnen lanceren.


Een model van de Titan II raket. In de jaren zestig werden astronauten in Gemini capsules gelanceerd op de Titan II. Maar de eigenlijke reden voor het ontwerp van de Titan II was dus oorlogsvoering (of als afschrikwekkend wapen).


De "briefing room" van het museum.


De motoren van de eerste trap van de Titan II.


De 760 ton wegende silodeur. Vlak voor de lancering worden de deuren hydraulisch geöpend.


En hier is hij dan: de Titan II raket. 31 meter hoog en in 30 minuten op zijn doel aan de andere kant van de wereld. Onderaan zie je de ring waarop de raket rust. Ook dit is zo ingericht dat de raket gelanceerd kan worden als dichtbij iets groots explodeert.


Vervelend als je antennes weggeblazen zijn tijdens een kernexplosie. Geen probleem, hier is een reserveantenne, die uit de grond omhoog komt.


En wat is een goed lanceercomplex zonder een blast door?


De controlekamer. Let op de enorme veer linksachter. Aan dergelijke veren hangt het hele complex. Het kan met gemak een flinke aardbeving doorstaan offf... een kernexplosie.


Het controlepaneel. Linksboven is de keuze tussen Target 1, 2 of 3. Je weet als medewerker niet welk doel je op lanceert. Alleen dat het van de aardbodem verdwijnen moet.


Eindelijk een kans een raket te lanceren. Consequences be damned! Die kans laat ik niet gaan. Zelfs reizende chefkok Anthony Bourdain moest er langer over nadenken.


De brandstof van de Titan-II, hydrazine en 1,1-dimethylhydrazine, is een tikje ongezond, dus vandaar deze pakken.


Uiteraard is er een afstand tussen raket en permanent verblijf van de lanceercrew.


En hier zijn we dan bij de raket aangekomen.


De kop van de Titan II.







Valid XHTML 1.0 Strict Valid CSS